Nietrzymanie moczu polega na niekontrolowanym opróżnianiu pęcherza. Problem ten przejawia się zarówno poprzez całościowe, jak i częściowe wypłynięcie moczu bez woli danej osoby. Zwykle dotyczy on kobiet, jednak mężczyźni także cierpią z powodu wstydliwej dolegliwości. Niechęć przed wizytą u lekarza sprawia, że wiele osób żyje z problemem pomimo możliwości jego leczenia. Jak poradzić sobie z nietrzymaniem moczu oraz gdzie doszukiwać się jego przyczyny?

Z nietrzymaniem moczu można sobie poradzić

Nietrzymanie moczu należy do grupy schorzeń, które można wyleczyć. Sposób terapii uzależniony jest od rodzaju choroby, ponieważ ta różni się w zależności od swojej przyczyny. Mówi się o kilku sposobach leczenia nietrzymania moczu, w tym m.in. zabiegach chirurgicznych, laserowych oraz leczeniu farmakologicznym. O doborze terapii decyduje lekarz, diagnozując chorobę i sprawdzając jej podłoże. Osobom cierpiącym z powodu nietrzymania moczu zaleca się ćwiczenia profilaktyczne oraz akcesoria pomagające funkcjonować na co dzień. Chorzy mogą kupić m.in. chłonne majtki w sklepie, które zakładane są jak normalna bielizna. Mają cienką i jednocześnie chłonną powłokę, dzięki czemu skutki nietrzymania moczu stają się niewidoczne. Do zalecanych ćwiczeń należy natomiast trening mięśni Kegla. Powinny wykonywać go kobiety, u których źródłem problemu jest nieprawidłowe funkcjonowanie mięśni dna miednicy.

Skąd wynika problem i kogo dotyczy?

Prawidłowo działający układ moczowy odprowadza mocz produkowany w nerkach do pęcherza. Mięśnie dna miednicy, znajdujące się wokół cewki moczowej, utrzymują go wewnątrz, rozluźniając się w momencie oddawania moczu. Kłopoty w funkcjonowaniu układu mogą mieć różne przyczyny i nie są zależne wyłącznie od wieku. Często z nietrzymaniem moczu muszą mierzyć się kobiety po przebytej ciąży, osoby otyłe, czy posiadające niektóre choroby neurologiczne. Problem ten pojawia się także podczas infekcji układu moczowo- płciowego, czy zaburzeń hormonalnych.

Nietrzymanie moczu utożsamiane jest z chorobami podeszłego wieku. W praktyce z powodu dolegliwości cierpią także młodsze osoby, niekiedy już po trzydziestce. Według danych podawanych przez lekarzy, częściej problem ten dotyczy kobiet. Szacuje się, że nawet co trzecia kobieta po 50. roku życia może chorować na nietrzymanie moczu. W przypadku mężczyzn kłopot ten pojawia się znacznie rzadziej, jednak nie omija ich całkowicie.

Różne rodzaje schorzenia

Z uwagi na różne podłoże problemu, specjaliści wyróżniają odmienne typy nietrzymania moczu. Można mówić o:

• wysiłkowym nietrzymaniu moczu, które wynika z osłabienia mięśni dna miednicy. Problem pojawia się podczas wysiłku fizycznego, przy kaszlu, kichaniu, a nawet śmiechu.
• naglącym nietrzymaniu moczu, polegającym na nagłej i nieopartej potrzebie oddania moczu. Często ma miejsce przy zmianie pozycji ciała, czy jako objaw towarzyszący zapaleniu pęcherza.
• nietrzymaniu moczu z przepełnienia, czyli problem z oddaniem całości moczu znajdującego się w pęcherzu, co w konsekwencji prowadzi do jego przepełnienia. Problem ten zwykle występuje wraz z takimi chorobami, jak przepuklina, czy zwężenie kanału kręgowego.
• kropelkowym nietrzymaniu moczu, pojawiającym się zwykle zaraz po opróżnieniu pęcherza. Ten rodzaj problemu częściej dotyczy kobiet z uwagi na inną budowę cewki moczowej.

Nietrzymanie moczu stanowi wstydliwy problem, z którym można sobie poradzić. Warto poinformować lekarza o kłopotach z układem moczowym, by skorzystać z dostępnych terapii. Do specjalisty powinny zgłaszać się osoby, które zauważą u siebie niepokojące objawy. W tym wypadku nie ma znaczenia wiek, ponieważ nietrzymanie moczu może dotyczyć nawet osób po 30. roku życia.

Lekarz, który zajmuje się prawidłowym funkcjonowaniem układu kostnego i wiążącymi się z nim wadami postawy i problemami rozwojowymi, to ortopeda. Czy trudno znaleźć specjalistę, jakim jest dobry ortopeda? Warszawa nie ma tego problemu, doświadczeni specjaliści dostępni są w CMGamma – bez kolejek.

Czym zajmuje się dobry ortopeda? Warszawa – tu są specjaliści

Ortopeda ma wiele zadań w codziennej pracy. Najczęściej pojawiającymi się problemami, w których szybka interwencja ortopedy jest potrzebna, to wszelkie urazy układu ruchu. W sytuacji złamania kości nie można czekać, konieczna jest pilna wizyta u ortopedy. Wówczas docenia się te miejsca, w których nie trzeba czekać w kolejce. Czy to złamanie, stłuczenie, skręcenie, czy zwichnięcie którejś z kończyn – pomoże dobry ortopeda. Warszawa jest miastem, w którym na konsultację można umówić się, mówiąc potocznie, „od ręki”. Ortopedzi poza niesieniem pomocy w sytuacjach nagłych, zajmują się również diagnostyką i leczeniem chorób zapalnych kości, chorób stawów i kręgosłupa. Podejmują działania związane z wadami wrodzonymi, z wadami postawy. Są niezbędni w procesie leczenia nowotworów kości. Niektórzy pacjenci przejawiają lęk przed wizytą u ortopedy, jednak niesłusznie. Wizyta lekarska przebiega w dobrej atmosferze. Specjalista przeprowadza wywiad związany ze zdrowiem i przebytymi chorobami, zleca konieczne badania (na przykład wykonanie zdjęcia RTG – dlatego w wielu przypadkach dobrze mieć wykonane takie badanie jeszcze przed wizytą). Po postawionej diagnozie lekarz rozpoczyna proces leczenia, który trwa tak długo, jak to będzie konieczne.

Leczenie i rehabilitacja – fizykoterapia. Warszawa

Leczenie ortopedyczne może być wspierane przez zabiegi promieniowania ultrafioletowego, laserowego, prądy lub używanie ciepła i zimna. To wszystko to fizykoterapia. Warszawa jest miejscem, w którym można zapisać się na serię zabiegów, które bywają nieodłącznym elementem rehabilitacji, na przykład po urazie ortopedycznym. Najczęściej wykorzystywany jest laser. Ma działanie przeciwzapalne, zmniejsza obrzęki po urazach, wpływa kojąco na różnego rodzaju bóle. Radzi sobie z łagodzeniem objawów reumatoidalnego zapalenia stawów i przypadku zwyrodnień. Choć istnieją pewne ograniczenia (ciąża, choroby nowotworowe), to warto pamiętać, że laseroterapia jest bezpieczna. Nie wywołuje skutków ubocznych, a działanie promieniowania jest zbawienne dla dobrego samopoczucia pacjenta po urazie.

Suchość w gardle jest problemem dość powszechnym, dotyka zarówno kobiety, jak i mężczyzn w każdym wieku, a jego przyczyny mogą być rozmaite: począwszy od przebywania w pomieszczeniach o niskiej wilgotności powietrza i stosowania niektórych leków, poprzez stresujące sytuacje, a skończywszy na poważnych schorzeniach.

Uczucie suchości w gardle to często skutek wysuszenia lub podrażnienia błony śluzowej gardła.  Gdy odczuwamy przesuszenie gardła, jamy ustnej i nosa, powinniśmy reagować od razu i zadbać jak najszybciej o ich właściwe nawilżenie.

Z suchością gardła zazwyczaj można próbować poradzić sobie samodzielnie, stosując preparaty dostępne w aptece oraz rozmaite domowe sposoby. Jednak, gdy suchość nie mija, a nawet zaostrza się, konieczna będzie wizyta u lekarza.

Suchość w gardle – najczęstsze przyczyny

Suchość i drapanie w gardle powodują dokuczliwy dyskomfort, jak na przykład dyskomfort podczas połykania lub mówienia. Co może powodować taki stan? Oto kilka najbardziej powszechnych przyczyn suchości gardła:

• rozpoczynająca się infekcja górnych dróg oddechowych (zapalenie gardła, zapalenie krtani, zapalenie migdałków, grypa);
• stany zapalne w jamie ustnej;
• odwodnienie organizmu;
• oddychanie przez usta, spanie z otwartymi ustami, chrapanie;
• palenie papierosów oraz nadużywanie alkoholu, kawy i mocnej herbaty;
• przebywanie w pomieszczeniach o suchym powietrzu: ogrzewanych lub klimatyzowanych,
• nadwyrężenie strun głosowych (np. u wykładowców, aktorów, piosenkarzy, lektorów);

• zanieczyszczenie powietrza (smog, dym papierosowy, pyły);

• starzenie się organizmu i stopniowe zanikanie śluzówek i gruczołów ślinowych (kserostomia);
• stres;
• choroby o podłożu psychicznym np. nerwice, depresja;
• menopauza;
• alergie;
• cukrzyca;
• choroba refluksowa przełyku;
• niedobory witamin z grupy B oraz żelaza.

Sposoby na suchość w gardle

W eliminowaniu suchości i drapania w gardle ważne jest właściwe nawadnianie organizmu: picie wody oraz naparów z ziół w ilości około 2L dziennie. Należy jednocześnie pamiętać o ograniczeniu kawy i mocnej herbaty, które wysuszają śluzówkę.

Ponadto, warto zadbać o odpowiednią wilgotność powietrza otoczenia lub pomieszczenia, w którym przebywamy; optymalna wilgotność powietrza to ta na poziomie 45 -65%.

Ważne jest również utrzymywanie prawidłowej wilgotności błony śluzowej jamy ustnej, poprzez jej nawilżanie i wspomaganie jej regeneracji. Do tego celu szczególnie przydatne będą na przykład domowe płukanki z siemienia lnianego lub naparów ziołowych oraz preparaty dostępne w aptekach bez recepty.

Preparaty na suchość w gardle

Dobre preparaty na suche gardło najczęściej zawierają w swoim składzie substancje nawilżające, regenerujące i przeciwbakteryjne:

• śluzy roślinne: prawoślaz lekarski, porost islandzki, podbiał, nasiona lnu, dziewannę;
• rumianek, nagietek,
• oliwę z oliwek,
• kwas hialuronowy,
• aloes,
• glicerynę,
• alantoinę,
• mannitol i ksylitol,
• witaminy A + E, witaminy z grupy B.

Skuteczne preparaty na suchość gardła mają określone zadania:

• pobudzają wydzielanie śliny,
• powlekają gardło warstwą ochronną,
• utrzymują prawidłowy poziom nawilżenia śluzówki.

Takim preparatem jest na przykład Fiorda pastylki do ssania: http://fiorda.pl, które tworzą na błonie śluzowej gardła powłokę ochronną i tym samym chronią błonę śluzową jamy ustnej i gardła.

W przypadku, gdy suchość w ustach utrzymuje się, pomimo stosowania farmaceutyków i domowych sposobów nawilżania gardła, problem należy skonsultować z lekarzem, który zaleci odpowiednie działania.

Artykuł sponsorowany.

Łuszczyca głowy to niezakaźna choroba. Wyróżnia się dwa typy tej choroby – dziedziczny, który objawia się przed ukończeniem 40. roku życia oraz łuszczycę dorosłych, która objawia się przede wszystkim w starszym wieku. Jak rozpoznać łuszczycę i co warto o niej wiedzieć? Sprawdź poniżej. 

Jakie są objawy łuszczycy głowy?

Łuszczyca głowy to najpopularniejsza odmiana łuszczycy. Najczęściej objawia się ona poprzez świąd, pieczenie, zaczerwienienie oraz łuszczenie się skóry. Za rozwój choroby odpowiadają uwarunkowania genetyczne, jak również czynniki środowiskowe, takie jak stres, zażywanie używek, nawracające infekcje skóry, mające podłoże bakteryjne lub wirusowe, a także choroby autoimmunologiczne, które osłabiają odporność. Przebieg łuszczycy głowy jest jednak zazwyczaj u każdego pacjenta nieco inny. Zazwyczaj choroba powoduje duży dyskomfort z uwagi na miejscowe pieczenie i zaczerwienienie. Zmiany zapalne mogą rozlewać się na kark i szyję, a także sprawiać, że włosy będą nadmiernie wypadać.

Jak leczyć łuszczycę głowy?

W pierwszej kolejności należy poprawnie zdiagnozować łuszczycę głowy. Lekarze zazwyczaj nie mają z tym problemu, bowiem zmiany skórne przy tego typu chorobie są dość charakterystyczne. Skóra objęta stanem zapalnym jest sucha, szybko obumiera, odpada, a także ma odcień srebrzystej łuski, przypominającej delikatne oraz cienkie płatki. W początkowej fazie choroby może ona zostać pomylona z łupieżem.

W leczeniu łuszczycy głowy niezwykle ważna jest właściwa pielęgnacja oraz higiena skóry głowy. W tym celu warto zastosować profesjonalne dermokosmetyki, które opóźnią obumieranie komórek, złagodzą stany zapalne, a także wzmocnią cebulki włosów. Zastosowanie znajdzie także terapia farmakologiczna (stosowana ogólnie lub miejscowo), przy czym musi ona zostać indywidualnie dobrana do pacjenta. Leczenie ma na celu przejęcie kontroli nad chorobą i przebiega głównie objawowo. Schorzenie to bowiem nie jest uleczalne, gdyż na razie medycyna nie wskazała jeszcze, jakie są przyczyny jego rozwoju.

Pielęgnacja skóry głowy to podstawa

Warto podkreślić, że łuszczyca jest chorobą, która często nawraca. W związku z powyższym należy kompleksowo pielęgnować skórę głowy. Jeżeli ograniczymy się jedynie do stosowania leków, a zaniedbamy właściwą higienę, to leczenie nie przyniesie zamierzonych rezultatów. Zaznaczyć należy, że na rynku można odnaleźć dermokosmetyki dedykowane właśnie osobom zmagającym się z łuszczycą. W przeciwieństwie do ogólnodostępnych kosmetyków nie mają one w swoim składzie substancji wysuszających, dzięki czemu znacznie bardziej sprawdzą się u chorych. Spowodują bowiem, że skóra nie będzie się przesuszać, a w konsekwencji – objawy schorzenia nie będą się nasilać.