Lekarz ortopeda jest wyposażony w różnorodne narzędzia diagnostyczne, które stanowią podstawowy element w identyfikacji problemów zdrowotnych u pacjentów. W ścisłej współpracy z zespołem specjalistów ortopeda korzysta z tych badań, aby precyzyjnie zdiagnozować schorzenia układu kostno-stawowego i opracować skuteczny plan leczenia.
Oto krótkie kompendium wiedzy na temat zastosowań poszczególnych badań diagnostycznych w kontekście schorzeń ortopedycznych. Poznaj tajniki diagnostyki zarówno laboratoryjnej jak i obrazowej, a zrozumiesz strukturę i funkcję układu motorycznego, co może ci dopomóc w utrzymaniu zdrowego stylu życia.
Badania wspierające aparat ruchu
Rentgen
Rentgen, potocznie znany jako „RTG” lub “prześwietleniem”, jest techniką obrazową wykorzystującą promieniowanie X. Jest podstawowym narzędziem diagnostycznym w dziedzinie ortopedii i nie tylko. Mimo że ta technika badawcza została wynaleziona pod koniec XIX wieku, nadal jest to sprawdzone i niezawodne badanie obrazowe, które pełni podstawową rolę w ocenie struktury kości oraz identyfikacji patologii, takich jak złamania, zwichnięcia czy zwyrodnienia stawów. Procedura jest nieinwazyjna, szybka i bezbolesna, a to wpływa na jej dostępność i akceptację wśród pacjentów.
Badanie rentgenowskie umożliwia ortopedzie uzyskanie precyzyjnych informacji dotyczących kondycji układu kostno-stawowego. Dzięki uzyskanym obrazom lekarz jest w stanie dokładnie zdiagnozować obecność i charakter urazu, co stanowi ważny krok w opracowaniu spersonalizowanego planu terapeutycznego. Badanie to znajduje zastosowanie nie tylko w przypadku urazów, ale również w diagnostyce schorzeń zwyrodnieniowych, zapewniając kompleksową ocenę stanu zdrowia układu kostno-stawowego.
Tomografia komputerowa (TK)
Tomografia komputerowa, w skrócie TK, jest zaawansowanym badaniem obrazowym opartym na promieniowaniu rentgenowskim. W przeciwieństwie do tradycyjnych zdjęć RTG, w przypadku tomografii komputerowej źródło promieniowania jest mobilne i obraca się wokół pacjenta, który leży na zdalnie sterowanym stole. Ten proces generuje w trakcie badania kilka tysięcy zdjęć, które po połączeniu generują trójwymiarowy obraz badanego obszaru.
Tomografię komputerową wykonuje się, gdy wymagane jest rozszerzone i dogłębne badanie struktury kostnej. Dzięki tej technologii ortopeda dysponuje bardziej kompleksowymi danymi, co wpływa korzystnie na opracowywanie spersonalizowanych planów leczenia, dostosowanych do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Rezonans magnetyczny (MRI)
Rezonans magnetyczny (w skrócie RM lub MRI) to technika obrazowania medycznego wykorzystująca pole magnetyczne i generowane komputerowo fale radiowe. Służą one do tworzenia wysokiej jakości, bardzo szczegółowych obrazów narządów i tkanek w ciele. Rezonans magnetyczny jest niezwykle precyzyjnym narzędziem diagnostycznym i ma bardzo wszechstronne zastosowanie. Pomaga zdiagnozować między innymi nowotwory, tętniaki, zaburzenia dotyczące oka i ucha wewnętrznego, uszkodzenia rdzenia nerwowego, urazy mózgu, choroby śródpiersia, choroby wątroby i innych narządów jamy brzusznej, schorzenia narządów ruchu w tym kręgosłupa.
Dziś trudno wyobrazić sobie leczenie bez radiologii, diagnostyki obrazowej i innych zaawansowanych badań. Dziś to w wielu przypadkach punkt wyjścia do diagnozy stawianej przez lekarzy.
